Այս կիսամյակի ընթացքում ես իրականացրել եմ տարբեր տեկստերի թարգմանությամբ ռուսերեն կամ քնգլերեն լեզուներից հայերեն։ Նախագծիս նպատակն էր զարգացնել օտար լեզուների իմ իմացությունը։
Արդյունքում ես սկսեցի ավելի արագ կարդալ և ավելի լավ հասկանալ ռուսերեն և անգլերեն։
Հղումները
Առաջին օր
Ապրիլի 24-ին մենք գնացինք Արատես և ունեցանք մի քանի կանգառներ։ Կանգառ են ունեցել Արենու եկեղեցում։ Նաև կանգառ ենք ունեցել ուղղակի հանգստանալու և ճաշելու համար։ Մենք հասանք Արատես, դասավորեցինք մեր իրերը, մի փոքր հանգստացանք և գնացինք տարածքը մաքրելու և հավաքելու փայտեր խարույկի համար։ Հետո ճաշեցինք, խաղացինք մի քանի հետաքրքիր խաղեր, նստեցինք խարույկի մոտ և գնացինք քնելու։
Երկրորդ օր
Առավոտյան մենք գնացինք նախավարժանքի Ընկեր Նառայի հետ որից հետո մենք գնացինք նախաճաշելու։ Մենք նախաճեշեցինք, և գնացինք վերևի տնակները որպեսզի հավաքենք փայտեր խարույկի համար։ Հետո ճաշեցինք, վառեցինք խարույկ և գնացինք քնելու։
Երրորդ օր
Առավոտյան մենք նախաճեշեցինք և գնացինք մեր իրերը հավաքելու որպեսզի դուրս գանք Արատեսից դեպի Երևան։ Մենք ունեցանք կանգառ հրեշտակների ձորում, մենք մի փոքր զբոսնեցինք, նկարվեցինք և շարունակեցինք գնալ Երևան։ Ընդհանուր առմամբ ինձ շատ դուր եկավ այս եռորյա ճամփորդությունը և ես անպայման նորից կգնամ մյուս անգամ։
Martiros Saryan was born on February 16 (28), 1880, in Nor Nakhijevan. He was a prominent Armenian painter, often called the “master of colors” or the “magician of colors.”
Saryan’s ancestors had emigrated from Ani to Crimea, then to Nor Nakhijevan. In 1895, he graduated from the Armenian-Russian school in Nor Nakhijevan, in 1903, from the Moscow School of Painting, Sculpture and Architecture, and improved his skills in the studios of Valentin Serov and Konstantin Korovin. During his studies, he created “Self-portrait”, “Mayravank” (1902), portraits of his mother, Ustiyan Saryan (1898) and Sofya Miansaryan (1903).
In 1901, he first visited Yerevan, Ashtarak, Vagharshapat, Sevan, and in 1902, Ani.
“Nature creates man so that he can see himself and admire himself through man…” — Martiros Saryan
He considered a miracle something that many people don’t even notice: color. “I dream about color, color is a real miracle,” he said. Saryan mainly painted images of nature, which I really like.
ՁՈՆ ստուգատեսին ընդառաջ մենք մեր խմբով պատրաստեցինք օճառ։ Օգտագործել ենք օճառի հումք, գույն, հոտ և նշի յուղ։
Օճառի հումքը կտրատեցինք փոքր մասերի, լցրեցինք բաժակների մեջ և դրեցինք միկրոալիքային վառարանի մեջ որպեսզի օճառը հալվի։ Երբ հալվեց լցրեցինք տարբեր գույներ, հոտեր և լցրեցինք սիլիկոնե կաղապարի մեջ և թողեցինք մինչև սառչի։ Արդյունքը գնահատեք տեսահոլովակի միջոցով։
Նշի յուղի օգտակար հատկությունները
https://astghik.gaboyan.am/2025/03/06/%d6%85%d5%b3%d5%a1%d5%bc/
Տեսահոլովակը տես այստեղ
Ամսի քսաներեք-ի առավոտյան մենք իրար հետ հավաքվեցինք , տեղավորվեցինք երթուղայինում և գնացինք դեպի Գյումրի։ Առաջին օրը այցելեցինք շատ եկեղեցիներ, ծանոթացանք դրանց պատմությաններին, և հետո վերադարձանք հյուրատուն, որտեղ ընթրեցինք և խաղացինք տարբեր խաղեր։
Երկրորդ օրը հատկապես տպավորիչ էր, քանի որ այցելեցինք հետաքրքիր թանգարաններ, որտեղ մեզ պատմեցին Գյումրիի պատմությունը։ Այդ օրը նաև եղանք ավելի հայտնի ու հին եկեղեցիներում, իսկ հետո գնացինք սրճարան, որտեղ հաճելի ժամանակ անցկացրինք։ Օրվա վերջում նաև առևտուր արեցինք։ Հյուրատուն վերադառնալուց հետո մի փոքր հանգստացանք, իսկ երեկոյան, թեյ ըմպեցինք։
Երրորդ օրը հավաքեցինք մեր իրերը և վերադարձանք դպրոց։ Այս եռորյա ճամփորդությունը ինձ շատ դուր եկավ, քանի որ առաջին անգամ էի եկել եռօրյա, և ափսոսում եմ, որ ուրիշ անգամներ չեմ այցելել նման եռորյաներ։
Hovhannes Adamyan (1879–1932) was an Armenian inventor and engineer who became one of the pioneers in the field of television. In 1908, he developed a color television system, which became the foundation for modern image transmission technologies. His patents and research played an important role in the development of television, especially in creating the first devices capable of transmitting color images. Adamyan also worked on other technical devices, leaving a significant contribution to science and technology of his time.
Frunzik was a great actor who starred in many Armenian films. Frunzik was born on the 4th July on 1930 and died on December 29, 1993. Frunzik had a loving wife and children. His wife’s name was Donara Mkrtchyan. Frunzik and Donara had two children, Nune Mkrtchyan and Vazgen Mkrtchyan. For example, Frunzik starred in a film called Mimino, Vanity of vanities,Tango of our childhood and so on.
Դալլաքյան Մարիամ👼 