Հայոց լեզվի առաջին ուսումնական շրջանը ինձ համար հետաքրքիր և օգտակար էր։ Այս ընթացքում ես ավելի լավ սկսեցի գրել ու խոսել հայերեն։ Սովորեցի ճիշտ կազմել նախադասություններ, տարբերել խոսքի մասերը, ավելի ճիշտ օգտագործել կետադրական նշանները և ուշադիր լինել բառերի իմաստին։Սկզբում որոշ թեմաներ դժվար էին, հատկապես քերականական կանոնները և բարդ նախադասությունների վերլուծությունը։ Երբեմն սխալվում էի, բայց վարժությունների և բացատրությունների շնորհիվ կարողացա հասկանալ ու առաջ գնալ։
Այս ընթացքում մի քանի նախագիծ եմ արել, որոնցից ամենահաջողվածները գրականության ստեղծագործությունների հետ կապված աշխատանքներն էին։ Դրանք հաջողված եմ համարում, որովհետև կարողացա արտահայտել իմ սեփական կարծիքը և ոչ միայն վերապատմել գրվածը։Իմ գրած ամենագեղեցիկ էսսեներից մեկն էր «Ինչպես լինել նպատակասլաց Մամփրեյի պես» Այդ էսսեն ինձ դուր եկավ, որովհետև գրել էի իմ սրտից եկող մտքերը։
Չորս ամսվա ընթացքում կարդացել եմ չորս գիրք:Այս չորս ամսվա ընթացքում իմ կարդացած ամենահետաքրքիր գիրքը` Ագաթա քրիստիի «Եվ ոչ ոք չմնաց» գիրքը: Այդ գրքում կատարվում էին ամենա աներևակայելի երևույթները: Մի գաղտնի մարդ և մոլագար հրավիրում ե տասը մարդկանց մի անհայտ կղզի (իբրև թե իրանց ծանոթների դեմքից), որտեղ բոլորի սենյակներում կախիմ է մի մանկական բանաստեղծություն` զինվորիկների մասին:Եվ հանկարծ բոլորը սկսեցին սպանվել հենց այդ մանկական բանաստեղծության պայմաններով: Դա երևի իմ կարդացած գրքերից ամենահետաքրքիրն էր:
Այս ընթացքում ես հասկացա, որ լեզուն շատ կարևոր է, որովհետև դրա միջոցով մենք կարող ենք արտահայտել մեր մտքերն ու զգացումները։ Ես սովորեցի գնահատել մայրենի լեզուն և ավելի պատասխանատու վերաբերվել իմ գրավոր աշխատանքներին։Երրորդ ուսումնական շրջանի համար կուզեի, որ ավելի շատ շարադրություններ գրենք, քննարկենք գրքեր և անենք ստեղծագործական աշխատանքներ, որպեսզի կարողանանք ավելի ազատ ու գեղեցիկ խոսել հայերեն։
Դալլաքյան Մարիամ👼 