Այս պատմության մեջ նկարագրված է մարագի ու կատուների միջոցով կյանքում տեղի ունեցող փոփոխությունները ։ Մարագը, որն արդեն չարաշահված ու անտարբեր վիճակում է, դարձնում է մի իրավիճակ, որտեղ հին ու նոր են: Կատուների ծնելը մարագում սկսում է շփոթություն ու մեղքի զգացում առաջացնել մարդկանց, ովքեր միշտ չէ, որ պատրաստ էին հոգալ ավելորդ բեռներ: Սակայն, կատակներն ու անկեղծությունները, ինչպես նաև կատուների մեծացումը և նոր տեղ զբաղեցնելը դառնում են մի խորհրդանշան՝ ցույց տալով կյանքի անցողիկությունը և մարդու հարմարվողականությունը իր գոյատևման մեջ։
Սա նաև հասարակության տարբեր շերտերի և արժեքների, ինչպես նաև բարդություն ու մենակություն համատեղելու մասին մտածելու հնարավորություն է տալիս:
ԱՌԱՉԱԴՐԱՆՔՆԵՐ
- Բացատրի՛ր միտքը՝ եթե դու քոնի մասին հոգ չտանես, ուրիշը կտիրանա։
- Այս միտքը ընդգծում է, որ մարդ պետք է ինքն իր մասին հոգ տանի, քանի որ եթե ինքը դա չանի, ուրիշները ոչ միայն հոգի չեն տանի նրա փոխարեն, այլ նաև կարող են սկսել տիրանալ նրան։
- Ինչպիսին էին փիսոները։
- Փիսոներից փոքր, գեղեցիկ և հետաքրքրասեր էին, ունեին տարբեր գույներ, ավելի կոնկրետ երկուսը սև ու սպիտակ իսկ երրորդը նարնջագույն։Նաև ամեն մեկը ուներ իր բնավորությունը։
- Ինչով էր պայմանավորված փիսոներին ներս թողնելը։
- Երբ մայրիկի սիրտը արդեն չդիմացավ նրանց վիճակին նայելով։ Թեև սկզբում նա չուզեցավ պահել փիսոներին, բայց ժամանակի ընթացքում՝ միայնության և ձմեռվա ցրտի պայմաններում, նրանք կարծես դարձան նրա միակ ընկերները։ Նրա աչքերից երևում էր, որ արդեն կապված էր նրանց հետ։
- Ո՞րն է ստեղծագործության ասելիքը։
Ստեղծագործությունը ներկայացնում է կյանքի անտեսված, բայց կարևոր պահերը՝ ուշադրություն ու ջերմություն։ Այն ցույց է տալիս, որ նույնիսկ ամենադժվար պահին, երբ թվում է, որ մենակ ես, հնարավոր է գտնել հարմարավետություն՝ նույնիսկ մի փոքրիկ, անսպասելի փիսիկի ներկայությամբ։ Եվ հենց այդ փոքր ջերմություամբ կարելի է բավարարվել միայնության զգացումից ազատվելու համար։