Պատմություն հորինի՛ր, որն ավարտվի այսպես`
Մի անգամ Սարգիս անունով տղա գնում է դուրս աղբը թափելու, և տեսնում մի փոքր երեխա աղբարկղի կողքին
—Հեյ, հեյ, տղա դու ի՞նչ էս անում այստեղ, ի՞նչ է քո անունը, ո՞րտեղ են քո ծնողները։
—Չչչգիտեմ.- ասաց փոքրիկ տղան
Տղան կեղտոտ շորեր էր հագել, կոշիկ չուներ և քաղցած տեսք ուներ։ Սարգիսը շփոթվելով հարցրեց տղային՝ սովա՞ծ է նա: Տղան տխուր դեմքով գլխով է անում։ Քանի որ Սարգիսը շատ բարի մարդ է, որը միշտ կհամաձայնվի օգնել, նույնիսկ եթե իր մոտ լինեն դժվար ժամանակներ նա վազելով գնաց մոտակա խանութ։
—Ես գնել եմ պիցցա, նրբերշիկով բրդուճ և բուլկի ո՞րը կուզես։
— Ոչ մեկը.- ջղայն ձայնով ասաց տղան։
—Ես ի՞նչ իմանամ, կարողա դուք մոլագար եք, կամ Մարդասպան։
—Ի՞նչ մոլագար ի՞նչ մարդասպան ես ուղղակի ուզում եմ օգնեմ։
—Լավ ես կվերցնեմ հմմմմմ պիցցան.- ուրախ ասաց տղան։
Սարգիսը ժպտալով պիցցան տվեց տղային ու բարի ախորժակ մաղթեց։Բայց երբ Սարգիսը արդեն պտտվում էր որ գնար տղան գոռաց։
—Սպասիր մի գնա
— Ի՞նչ
—Կարող եմ ես քո հետ գալ քո տուն.- ասաց տղան՝ համարյա լաց լինելով։
Քանի որ Սարգիսը մենակ էր ապրում, տղային վերցրեց իր մոտ, մինչև չգտնի տղայի համար տուն։
Այս պատմությունը ցույց է տալիս, որ հարազատ միջավայրից դուրս հայտնված մարդուն պետք է օգնել ու նեցուկ լինել, մինչև որ նոր տեղին հարմարվի:
Դալլաքյան Մարիամ👼 