Ի՞նչ է արդարությունը։

Արդարության հարցը հետաքրքրել է մարդկանց դեռևս անհիշելի ժամանակներից։ Հին հույն փիլիսոփաները կարծում էին, որ այն կապված է ճշմարտացիության հետ։ Այսինքն՝ արդար մարդը չի ստում, չի մոլորեցնում և իր խոսքերով արտահայտում է իրականությունը։
Բացի այդ, նրանք արդարությունը կապում էին ներդաշնակության հետ։ Մարդու վարքը և գործողությունները պետք է չվնասեն ուրիշներին և համահունչ լինեն հասարակության ընդհանուր կյանքի հետ։ Այս պատճառով հին հույները արդարությունը համարում էին առաքինություն։
Առաքինությունն իրենից ներկայացնում է մարդու դրական հատկանիշներից մեկը, որը արտացոլում է բարոյական բարձր արժեքներ։ Դրա օրինակներն են քաջությունը, ընկերասիրությունը, ազնվությունը և այլ որակներ, որոնք նպաստում են անհատի և հասարակության բարօրությանը։