Այս պատմությունը նկարագրում է երիտասարդի և մի Խորհրդավոր աղջկա հանդիպումը զբոսայգում, որտեղ նրանց միջև զարգանում է մտերմիկ, բայց իսկապես արտահայտիչ երկխոսություն։ Աղջիկը, որը պատկանում է բարձր սոցիալական դասի, միայնակ է ու դժգոհ իր կյանքի ամենաբարձր շերտերից՝ հարստությունից, հասարակական պարտականություններից և փոքրիկ խաղերից։ Նա ձգտում է ավելի խորը, անկեղծ հարաբերությունների, իսկ երիտասարդը, Փարքենսթեքերը, նույն ժամանակ պայքարում է իր ապագայի համար, զրկված բարձր կարգի նրբաճաշակությունից։
Երիտասարդը մոլորվում է աղջկա գեղեցկությունից ու արտահայտված խոսքերից, որոնք հակասում են նրա բարքերը։ Աղջիկը էլ ավելի դժգոհ է իր «հարուստ» կյանքի ապրելակերպից և ցանկանում է խոսել մի մարդու հետ, ով ոչ թե փողի, այլ իրական արժեքներով է ապրում։ Պատմությունը պարունակում է գեղեցիկ արտահայտություններ սոցիալական տարբերությունների, միայնության և մարդկային հարաբերությունների մասին։
Այնուհետև պարզվում է, որ աղջիկը «ցածր դասի» մարդուն չէր կարող սիրել, քանի որ իր հասարակական դերը թույլ չի տալիս։ Ի վերջո, աղջիկը գաղտնի բարդ կյանք է ապրում՝ համաշխարհային թատրոնի մեջ խաղացող մի դերասան, իսկ երիտասարդը կանգնում է այդ խաղի հետևում՝ նույնքան լուռ ու մոլորված, ինչպես առաջին պահին։
Իմ կարծիքը`
Կարծում եմ, որ այս պատմվածքը լավ օրինակ է այն մասին, թե ինչպես են մարդիկ հաճախ կախված իրենց սպասումներից ու մտքերից, սակայն չեն նկատում այն, ինչ տեղի է ունենում հենց այդ պահին՝ իրենց շուրջը։